Ten spaniel to doskonały uniwersalny pies myśliwski, a także przyjazny i inteligentny pies towarzyszący. Rasa powstała w Niemczech i wywodzi się od stoeberera, jednej z najstarszych niemieckich ras psów myśliwskich. Jest blisko spokrewniona z wyżłami.
O płochaczu niemieckim
Płochacz niemiecki zaczynał swoją karierę jako wszechstronny pies myśliwski: tropił i naganiał zwierzynę, aportował postrzeloną zdobycz. Tę rolę często pełni do dzisiaj, jednak sprawdza się świetnie również jako pies towarzyszący. Jest aktywny, inteligentny i chętnie ćwiczy psie dyscypliny sportu, na przykład agility. Równocześnie jest dość niezależny, bywa uparty – jego szkolenie wymaga stanowczości i cierpliwości. Podobno treser psów z Kielc specjalizuje się w tej rasie psów, co można sprawdzić na HaloKielce.pl. Do osiągnięcia sukcesów potrzebuje pozytywnej motywacji. Uwielbia zabawy z właścicielem i aktywność fizyczną, świetnie pływa.
Oto zewnętrzne cechy charakterystyczne dla tej rasy psa:
A). Włos mocny, długi, kędzierzawy lub falisty.
B). Muskularny kark.
C). Ogon wysoko osadzony, lecz noszony poniżej grzbietu.
D). Beczkowata klatka piersiowa.
E). Płaskie czoło.
F). Nos w kolorze brązowym; mile widziana wypukła górna linia.
G). Uszy płaskie, szeroko i wysoko osadzone.
H). Umaszczenie: różne odcienie brązu (od kasztanowego po ciemny), rzadko dereszowate, możliwe jaśniejsze podpalenie.
I). Wysokość w kłębie: 45-54 cm.
J). Waga: 18-25 kg.
K). Długość życia: 12-14 lat.
Puchacz niemiecki ma przyjazne usposobienie, lecz ze względu na silny instynkt łowiecki nie jest dobrym kompanem dla niewielkich zwierząt domowych (gryzoni czy królików). Z tego samego powodu lepiej nie spuszczać go ze smyczy w czasie spacerów: może gonić napotkane wiewiórki i ptaki.
Dodatkowa uwaga – choć niemiecka nazwy rasy (Wachtelhund) oznacza psa na przepiórki i sugeruje raczej używanie go w polowaniach na niewielką zdobycz, to płochacz niemiecki świetnie sprawdza się jako dzikiarz, a w Ameryce używany bywał jako pies tropiący niedźwiedzie.
